معنی خشم تیز - جستجوی لغت در جدول جو

خشم تیز

لغت نامه دهخدا

خشم آمیز

(خَ / خِ)

عصبانی کننده. به غضب درآورنده. (یادداشت بخط مؤلف). خشم آور

لغت نامه دهخدا

خشم ساز

(پَ اَ)

عصبانی. خشمگین. غضبناک. خشمین:
فروبرد سرطیره و خشم ساز
وزان طیرگی سر برآورد باز.
نظامی

لغت نامه دهخدا

خشم تاب

(خَ / خِ)

کسی که خشم تاب داده و پیچیده باشد او را. (از آنندراج) :
سیاهی عزب پیشه و خشم تاب
چو دیدند روی چنین بی نقاب
ز تاب جوانی بجوش آمدند
در آن وادی سخت کوش آمدند.
نظامی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خصم تاز

(پَ خوَرْ / خُرْ)

بردشمن تازنده. بر دشمن حمله کننده:
چو سلجق صیدگر آمد چو بیغو جنگ جو آمد
چو طغرل شیربند آمد چو جعفر خصم تاز آمد.
امیرمعزی (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

زخم تیز

(زَ مِ)

عبارت از زخم عمیق. (غیاث اللغات از بهار عجم). کنایه از زخم فربه. (بهار عجم) (آنندراج). رجوع به زخم فربه شود

لغت نامه دهخدا